روز بیست وششم شکرگزاری

خلاصه روز بیست و ششم
هر اشتباهی، موهبتی است در جامه ی مبدل. 
تمرین معجزه آسای امروز این را ثابت میکند، چون تو در شرف این کشف هستی که در واقع در درون هر خطایی، مواهب الهی هنگفتی نهفته است.
همه ما اشتباه میکنیم و اگر خطایی نمیکردیم، هرگز چیزی یاد نمیگرفتیم و هرگز عاقل تر و خردمندتر نمیشدیم.
ما حق انتخاب داریم، یعنی آزادیم خطا کنیم. اشتباه ممکن است آسیب برساند.
اما اگر از اشتباهی که کردیم تجربه کسب نکنیم، رنجی که از بابت آن بردیم انگار برای هیچ بود.
در واقع، ما طبق قانون جذب چندین و چند بار اشتباهاتی یکسان را انجام میدهیم تا پیامدش آن قدر به ما لطمه بزند که بالاخره از آن درس عبرت بگیریم.
به همین دلیل است که اشتباهات انسان را جریحه دار میکند، تا اینکه از آنها تجربه کسب کنیم و دوباره تکرارشان نکنیم.
برای درس گرفتن از اشتباهات، اول باید آن را بپذیریم، و در اینجاست که اکثر مردم دچار اضطراب میشوند، چون بیشتر مواقع آنها کسی دیگر را بابت اشتباه خود ملامت میکنند.
تو انسان هستی، دچار خطا  میشوی، و این یکی از عالی ترین موارد درباره انسان بودن است. اما تو باید از اشتباهات خودت درس بگیری. در غیر این صورت زندگی ات پر از درد و رنج های غیر ضروری میشود.
چگونه از اشتباهاتت درس بگیری؟ با شکرگزاری.
هر قدر هم موضوعی ناجور به نظر برسد، همیشه مواردی برای شکرگزاری وجود دارد. وقتی دنبال موارد بیشماری در اشتباهت هستی که از بابتش خدارا شکر کنی٬ به شکلی معجزه آسا اشتباهت را به موهبتی الهی تبدیل میکنی.
اشتباهات جاذب اشتباهات بیشتر است و مواهب الهی، جاذب مواهب الهی بیشتر.